Κάποιος πρέπει να βάλει τάξη στο χάος… και αυτή είμαι ΕΓΩ, η Παρθένος.
Το Σύμπαν ξέρει πάντα πού να ακουμπήσει την ελπίδα του: σε καθαρό μυαλό, ήσυχη δύναμη και ακρίβεια που βλέπει πέρα από το προφανές.
Εκεί που οι θεοί έσπειραν την ακρίβεια… φύτρωσε μια Παρθένος.
Στον αρχαίο μύθο, η Αστραία – θεά της αγνότητας και της δικαιοσύνης – ήταν η τελευταία που εγκατέλειψε τη Γη όταν οι άνθρωποι βυθίστηκαν στο σκοτάδι. Εκείνη κρατούσε το φως, την τάξη, το μέτρο. Και όταν αποσύρθηκε στους ουρανούς, άφησε πίσω της ένα σημάδι: τον αστερισμό της Παρθένου.
Δεν είναι τυχαίο. Η Παρθένος είναι η τελευταία που θα αφήσει ένα πλάσμα, μια σχέση ή έναν σκοπό, πριν δει αν υπάρχει ελπίδα να τα θεραπεύσει. Δεν σηκώνει φωνές – σηκώνει το μανίκι και πιάνει δουλειά. Δεν φλυαρεί – αναλύει. Δεν υπόσχεται – αποδίδει.
Αν έχεις χάος, ψάξε για μια Παρθένο.
Αν έχεις Παρθένο, έχεις και λύση.
“Λεπτομέρεια δεν είναι απλώς λεπτομέρεια. Είναι το ΣΧΕΔΙΟ.”
Η καθημερινότητά μου είναι σαν ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο: δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο, όλα είναι ευθυγραμμισμένα με μία ανάγκη – να νιώθω πως όλα έχουν νόημα.
Σημειωματάρια, checklists, εφαρμογές υπενθύμισης… ναι, είμαι εγώ αυτή που γράφει “αγόρασε λεμόνια” δίπλα σε “καθάρισε την αύρα σου”.
Αγαπώ τη ρουτίνα γιατί μέσα της μπορώ να ανθίσω. Η ψυχή μου βρίσκει παρηγοριά στα μικρά πράγματα – ένα φρέσκο τραπεζομάντηλο, μια οργανωμένη βιβλιοθήκη, ένα ποτήρι νερό στο σωστό timing.
Ναι, μπορεί να κολλήσω με το αν το ράφι είναι 0,5 εκατοστά πιο ψηλά από το άλλο – αλλά τουλάχιστον δεν κολλάω στους ανθρώπους. Εκεί, είμαι ελεύθερη – αρκεί να έχεις καθαρά χέρια και καθαρές προθέσεις.
“Μην με μετράς με το πάθος. Μέτρα με με την αφοσίωση.”
Ο έρωτας για μένα δεν είναι πυροτέχνημα. Είναι φλόγα σε καντήλι – σιγανή, μα σταθερή.
Δεν πέφτω με τα μούτρα – πέφτω με πρόγραμμα. Μην περιμένεις ροζ φούσκες και ποίηση κάτω απ’ το φεγγάρι, εκτός κι αν είσαι διατεθειμένος να διαβάσουμε μαζί την Ανάλυση της Σχέσης Πριν Κάνει Κρίση.
Αν όμως με καταλάβεις… θα έχεις στο πλευρό σου μια ψυχή που δεν προδίδει, δεν εξαφανίζεται, δεν παίζει.
Είμαι αυτή που θα σου σιδερώσει το πουκάμισο πριν τη συνέντευξη, θα σου φτιάξει χαμομήλι πριν τη μάχη, θα σταθεί σαν ρίζα και φύλλωμα μαζί.
Μπορεί να σε τρελάνω με διορθώσεις τύπου “δεν λέγεται ‘θα σε πάρω’, λέγεται ‘θα σου τηλεφωνήσω’”, αλλά στο τέλος της ημέρας, είμαι εκεί. Κι αυτό αξίζει χίλια σωστά συντακτικά.
“Εκεί που οι άλλοι βλέπουν κουραστικά data, εγώ βλέπω ευκαιρία για τελειότητα.”
Στη δουλειά, δεν είμαι μόνο παρούσα. Είμαι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ αποδοτική.
Μην με βάζεις σε ρόλους που θέλουν απλώς χαμόγελα – βάλε με εκεί που κάποιος πρέπει να βρει λύση χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του.
Είμαι αυτή που θα δει το λάθος στο Excel με την πρώτη ματιά. Που θα έχει προετοιμάσει εναλλακτικό σχέδιο χωρίς να της το ζητήσεις. Που δεν περιμένει μπράβο – περιμένει αποτέλεσμα.
Οκ, ίσως να σε τρελάνω με τις σημειώσεις μου στα meetings (“Έγραψες λάθος το ‘οικονομική’ στην παρουσίαση, page 17”), αλλά ποιος θέλει να ζήσει σε έναν κόσμο χωρίς… εμένα; 😇
Δεν θέλω να είμαι τέλεια. Θέλω να είμαι χρήσιμη, να νιώθω ότι προσφέρω.”
Η Παρθένος παλεύει συχνά με τον ίδιο της τον εαυτό.
Δεν θα τη δεις ποτέ να φωνάζει “κοιτάξτε με” – αντίθετα, πιθανότατα κοιτάει εσένα και προσπαθεί να σε διορθώσει… για το καλό σου. 🙃
Η τελειομανία μου με πιέζει, αλλά με προχωράει. Δεν ησυχάζω ποτέ πραγματικά – πάντα υπάρχει κάτι να φτιάξω, να βελτιώσω, να καθαρίσω (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
🧘♀️ Όμως, η αποδοχή δεν έρχεται όταν όλα είναι τακτοποιημένα. Έρχεται όταν αποδέχομαι ότι κι εγώ αξίζω την ίδια φροντίδα που χαρίζω στους άλλους. Και κάπως έτσι, ανθίζω μέσα από το φως της απλότητας, της αγάπης, της μικρής καθημερινής νίκης.
Η Παρθένος δεν είναι εκεί για να φωνάξει. Είναι εκεί για να φέρει τη γαλήνη.”
Μπορεί να μη δίνω την εντύπωση του θορυβώδους ηγέτη. Δεν φοράω στέμματα – φοράω υπομονή. Δεν ανεβαίνω σε βάθρα – φροντίζω να καθαρίσω το δικό σου, για να λάμψεις εσύ.
Όμως, μέσα μου, σιγοκαίει μια δύναμη που δεν χρειάζεται χειροκρότημα. Χρειάζεται κατανόηση.
Είμαι η Παρθένος. Ο ήσυχος ήρωας. Ο αόρατος σχεδιαστής. Η δύναμη πίσω απ’ την τάξη, την αγάπη και την προκοπή.
🕊️ Και για το τέλος… ένα ρητό που τα λέει όλα:
“Η αρετή δεν είναι να διορθώνεις τους άλλους. Είναι να κρατάς το φως αναμμένο, ακόμα κι όταν κανείς δεν βλέπει.”
— Παρθένος, σε κάθε της έκφανση
